رویداد های اخیر
افزایش میزان بیکاری در هرات
با وجود فعالیت صدها کارخانه خورد و کلان و شهرک صنعتی در هرات، میزان بیکاری در این ولایت بلند است.
بسیاری از افراد از صبح تا شام در گوشه وکنار شهر دنبال کار هستند اما برخی ها میگویند که برای آنها در یک هفته هم زمینه کار مهیا نمیشود.
با این حال، در فصل زمستان وسردی هوا زندگی برای قشر کارگر سخت شده است. آنان نمیتوانند مصارف اولیه زندگی خود را تامین کنند.
سید مهدی یک ماه میشود که از ایران اخراج شده است. او حالا همه روزه در جستجوی کار است. خانواده او در ایران هستند و خودش شب و روزهای سخت را در هرات سپری میکند. همانند سید مهدی ده ها جوان دیگر روزانه در انتظار پیدا کردن کار هستند.
سید مهدی میگوید: «من آمدم تا در مملکت خود زندگی کنم. اما با چه امیدی زندگی کنم؟ بروم در مسجد بخوابم؟ در این فصل سرما نه کار است و نه بار.»
محمد علی، کارگر میگوید: «من رد مرز شدم و جای درست ندارم. خانه من آنجاست. چهار فرزندم آنجا اند. مرا رد مرز کردند. کسانی اینجا هستند که شرایط شان خیلی بدتر از من است.»
برخی از کارگران میگویند که میزان بیکاری نسبت به سال گذشته بیشتر شده است و حالا در سرمای زمستان، وضعیت دشوار را سپری میکنند. آنان میگویند که توان پرداخت مصارف اولیه زندگی را ندارند و این وضعیت آنان را آزار میدهد.
احمدشاه، کارگر میگوید: «دو هفته یا سه هفته میشود که دستلاف نکرده ام. بیکاری است. دو هزار یا سه هزار نفر کارگر اینجا وجود دارد، اما کار نیست.»
غلام رسول، کارگر میگوید: «وقتی دست خالی به خانه میرویم، بچه ما ناراحت میشود. اما چارهای نداریم. آن بچه هم چشم انتظار است. زن هم چشم انتظار است.»
عزیز احمد درگوشه دیگری از شهر هرات با ابزار کار خود روزانه درانتظار کار میباشد. او میگوید فرصت های کاری بسیار کم شده است و با وجود هزینه های سنگین زندگی، اما کار نیست تا بتواند مصارف اولیه زندگی خود را پیدا کند.
عزیز احمد میگوید: «صبح تا نماز دیگر اینجا برای کار میآیم. اینجا ایستاده هستم، اما کار نیست.»
مسوولان محلی بارها گفته اند که هزاران کارگر در شهرک صنعتی هرات مصروف هستند و تلاش میشود تا با راه اندازی پروژه های استخراج معادن بتوانند سقف بیکاری را کاهش دهند.