سه ماه از وضع ممنوعیت سراسری از سوی مقام‌های امارت اسلامی می‌گذرد و زنان کارمند و قراردادی سازمان ملل متحد هنوز اجازه ورود به دفاتر این نهاد در سراسر افغانستان را ندارند. این محدودیت، به گفته سازمان ملل، ارائه خدمات حیاتی بشردوستانه به میلیون‌ها شهروند نیازمند را با خطر جدی مواجه کرده است.

با وجود ممنوعیت حضور در دفاتر، زنان کارمند افغان همچنان از طریق کار از راه دور و فعالیت در سطح جوامع محلی، خدمات حیاتی را ارائه می‌کنند. آنان به خانواده‌های آسیب‌دیده از زلزله‌های اخیر در شرق و شمال کشور کمک رسانده‌اند، به هزاران عودت‌کننده از پاکستان و ایران حمایت کرده و خدمات ضروری مانند غذا، آب پاک، مراقبت‌های صحی، سرپناه، معیشت و برنامه‌های مقاومت در برابر تغییرات اقلیمی را تأمین کرده‌اند.

سازمان ملل هشدار می‌دهد که ادامه این محدودیت‌ها، تهدیدی جدی برای زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر کشور است. در اعلامیه این نهاد آمده است: «زنان افغان بخش جدایی‌ناپذیر کار سازمان ملل در افغانستان هستند. حضور آنان برای رسیدن به زنان و دختران افغان و ارائه کمک‌های مطابق با فرهنگ و نیازهای آنان حیاتی است. کمک باید توسط زنان، به زنان ارائه شود.»

سازمان ملل بار دیگر مخالفت خود با این ممنوعیت را اعلام کرده و آن را نقض اصول بنیادین این سازمان در زمینه حقوق بشر و برابری دانسته است. این نهاد تأکید کرده است که محدودیت‌ها توانایی سازمان ملل در انجام مأموریت‌هایش در افغانستان را تضعیف می‌کند.

در واکنش به محدودیت‌ها، نهادهای وابسته به سازمان ملل تغییرات موقت عملیاتی را به اجرا گذاشته و همچنان در حال بررسی راه‌های ممکن برای ادامۀ فعالیت‌های بشردوستانه اصول‌محور خود هستند.

سازمان ملل یک‌بار دیگر از امارت اسلامی خواست تا ممنوعیت را لغو کرده و دسترسی امن و بدون مانع زنان کارمند و قراردادی به دفاتر و ساحات کاری را فراهم سازد؛ اقدامی که برای رسیدن به زنان و دختران نیازمند در سراسر کشور ضروری است.

امارت اسلامی افغانستان تاکنون دراین مورد چیزی نه‌گفته است.

در آستانۀ روز دوم فورم دوحه ۲۰۲۵، که با حضور حدود پنج‌هزار نماینده از ۱۶۰ کشور برگزار می‌شود، تمرکز جهانی بر نقش رو‌به‌تحول افغانستان افزایش یافته است.

ذاکر جلالی، رئیس بخش دوم سیاسی وزارت خارجۀ امارت اسلامی، در پیامی در شبکه ایکس گفته است که روز نخست فورم بیشتر بر بحران‌های جاری جهان و نقش قطر در میانجی‌گری متمرکز بود؛ از غزۀ جنگ‌زده و بحران اوکراین گرفته تا سودان، سوریه و دیگر موضوعات داغ بین‌المللی.

به‌گفتۀ جلالی، قرار است امروز در فورم دوحه پنل ویژه‌ای دربارۀ نقش افغانستان در اتصال منطقه برگزار شود. در این نشست، عبدالحی قانت از جانب افغانستان، عصمت‌الله ایرگاشف نمایندۀ ویژۀ رئیس‌جمهور ازبکستان و فیصل بن عبدالله نمایندۀ ویژه وزارت خارجه قطر شرکت خواهند کرد.

او تأکید کرده است که قطر در سال‌های اخیر نمونه‌ای موفق از میانجی‌گری و حل مسالمت‌آمیز منازعات ارائه کرده و افغانستان یکی از مثال‌های برجسته آن است. به باور وی، پرداختن فورم دوحه به مسئلۀ افغانستان در چارچوب نقش این کشور در اتصال، توسعه و همکاری اقتصادی نشان می‌دهد که نگاه جهانی از روایت امنیتی و بحرانی گذشته، به‌سوی روایت تازه‌ای از فرصت، پیشرفت و اتصال منطقه در حال تغییر است.

جلالی می‌افزاید که این تغییر، دریچه‌ای به سوی فرصتی جدید برای افغانستان و کل منطقه می‌گشاید، فرصتی که تعامل با آن نیازمند دقت، عمق و دوراندیشی است.

امریکا از اروپا خواسته تا سال ۲۰۲۷ اکثریت ظرفیت‌های دفاع متعارف ناتو، از جمله اطلاعات، راکت‌ها و سایر حوزه‌ها را بر عهده بگیرد.

وزارت دفاع امریکا از دیپلمات‌های اروپایی در واشنگتن خواسته است که اروپا تا سال ۲۰۲۷ اکثریت ظرفیت‌های دفاع متعارف ناتو ـ از جمله اطلاعات، راکت‌ها و سایر حوزه‌ها ـ را بر عهده بگیرد. مقام‌های پنتاگون این پیام را در دیداری که این هفته میان کارکنان مرتبط با سیاست ناتو و چند هیئت اروپایی برگزار شد، منتقل کردند. پنج منبع آشنا با این گفتگوها، از جمله یک مقام آمریکایی، این موضوع را بازگو کرده‌اند.

به گزارش انتخاب، چنین جابه‌جایی‌ای در بار مسئولیتی که اکنون بر دوش امریکا قرار دارد، به‌طور چشمگیری شیوهٔ همکاری ایالات متحده ـ یکی از بنیان‌گذاران این ائتلاف پس از جنگ جهانی دوم ـ با مهم‌ترین شرکای نظامی خود را تغییر خواهد داد.

به گفتهٔ این منابع، مقام‌های پنتاگون در نشست مذکور اشاره کردند که واشنگتن هنوز از پیشرفتی که اروپا در افزایش توان دفاعی خود از زمان گسترش تهاجم روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ داشته، راضی نیست.

آن مقام‌های امریکایی به همتایان اروپایی خود گفتند اگر اروپا نتواند تا موعد ۲۰۲۷ به هدف برسد، ممکن است ایالات متحده مشارکت در برخی سازوکارهای هماهنگی دفاعی ناتو را متوقف کند. منابع که به علت محرمانه بودن گفتگوها نخواستند نامشان فاش شود، این موضوع را مطرح کردند.

یک مقام امریکایی گفت برخی مسئولان در کنگره نیز از این پیام پنتاگون مطلع و نسبت به آن نگران هستند.

توانمندی‌های دفاع متعارف شامل دارایی‌های غیرهسته‌ای ـ از نیروهای نظامی تا تسلیحات ـ می‌شود و مقام‌های امریکایی توضیح ندادند که چگونه قصد دارند میزان پیشرفت اروپا در پذیرش بخش عمدهٔ این بار را اندازه‌گیری کنند.

همچنین مشخص نبود که آیا مهلت ۲۰۲۷ موضع رسمی دولت ترمپ است یا صرفاً نظر برخی مقام‌های پنتاگون. در واشنگتن اختلاف‌نظرهای قابل توجهی دربارهٔ نقش نظامی امریکا در اروپا وجود دارد.

چند مقام اروپایی گفتند چنین مهلتی در هر حالتی غیرواقع‌بینانه است، حتی اگر معیار دقیق امریکا مشخص نباشد، زیرا اروپا برای جایگزینی برخی قابلیت‌های امریکا در کوتاه‌مدت به چیزی فراتر از پول و ارادهٔ سیاسی نیاز دارد.

از جمله چالش‌ها، عقب‌ماندگی تولید تسلیحات است؛ تجهیزاتی که کشورهای اروپایی قصد خرید آنها را دارند با تأخیرهای طولانی در تولید مواجه‌اند. درحالی‌که امریکا اروپا را ترغیب کرده است بیشتر از تجهیزات ساخت امریکا خریداری کند، برخی از ارزشمندترین سامانه‌های دفاعی و تسلیحات امریکایی در صورت سفارش فعلی، سال‌ها طول می‌کشد تا تحویل داده شوند.

امریکا همچنین قابلیت‌هایی دارد که صرفاً با خرید قابل جایگزینی نیستند؛ از جمله ظرفیت‌های منحصربه‌فرد اطلاعاتی، شناسایی و مراقبت که برای تلاش‌های جنگی اوکراین کلیدی بوده‌اند.

یک مقام ناتو در پاسخ به پرسش‌ها گفت کشورهای اروپایی آغاز کرده‌اند که مسئولیت بیشتری برای امنیت قاره بر عهده بگیرند، اما دربارهٔ مهلت ۲۰۲۷ اظهار نظری نکرد.

او گفت: «متحدان به ضرورت افزایش سرمایه‌گذاری دفاعی و انتقال بار دفاع متعارف از امریکا به اروپا اذعان کرده‌اند.»

پنتاگون و قصر سفید به درخواست‌ها برای اظهارنظر رویترز پاسخ ندادند.

کشورهای اروپایی به‌طور کلی درخواست دونالد ترمپ برای پذیرفتن مسئولیت بیشتر در قبال امنیت خود را پذیرفته‌اند و افزایش‌های بزرگی در بودجه نظامی وعده داده‌اند.

اتحادیه اروپا هدف‌گذاری کرده است که تا سال ۲۰۳۰ قاره را برای دفاع از خود آماده کند و می‌گوید باید شکاف‌هایی را در حوزه‌های سیستم دفاع هوایی، طیاره های بدون سرنشین، جنگ سایبری، مهمات و دیگر بخش‌ها پر کند. مقام‌ها و تحلیل‌گران می‌گویند حتی آن مهلت نیز بسیار بلندپروازانه است.

دولت ترمپ همواره استدلال کرده است که متحدان اروپایی باید سهم بیشتری در ناتو داشته باشند، اما همیشه مشخص نیست رئیس‌جمهور چه دیدگاهی دربارهٔ ناتو دارد.

ترمپ در کمپاین انتخاباتی ۲۰۲۴ بارها از متحدان اروپایی انتقاد کرد و حتی گفت کشورهای عضو ناتو که «سهم عادلانه» خود را هزینه نمی‌کنند باید انتظار داشته باشند که او روسیه را به حمله به آنها تشویق کند.

اما در نشست سالانهٔ رهبران ناتو در ماه جون، او با شور و حرارت از رهبران اروپایی بابت موافقت با طرح امریکا برای افزایش هدف هزینهٔ دفاعی به ۵ درصد تولید ناخالص داخلی تمجید کرد.

در ماه‌های پس از آن، ترمپ میان اتخاذ موضعی سخت‌تر علیه روسیه ـ اصلی‌ترین رقیب ناتو ـ و تمایل به مذاکره با مسکو دربارهٔ جنگ اوکراین نوسان داشته است. مقام‌های اروپایی شکایت دارند که تا حد زیادی از این مذاکرات کنار گذاشته شده‌اند.

در نشست وزیران خارجهٔ ناتو در این هفته، کریستوفر لاندائو، معاون وزیر خارجهٔ امریکا، گفت «واضح» است که متحدان ناتو باید مسئولیت دفاع از اروپا را بر عهده بگیرند.

او در پستی در ایکس نوشت: «دولت‌های پی‌درپی امریکا تقریباً در تمام طول زندگی من این موضوع را به یک شکل یا شکل دیگر گفته‌اند… اما دولت ما معنای واقعی آن را جدی می‌گیرد.»