آمار فرار زنان از منزل ۳.۷ درصد افزایش یافته است

کمیسیون حقوق بشر افغانستان در گزارشی تحت عنوان «گزارش بررسی قضایای فرار از منزل» میگوید که آمار فرار دختران و زنان از منزل ۳.۷ درصد افزایش یافته است.

این کمیسیون گفته است که در جریان سال مالی ۱۳۹۷ خورشیدی ۱۱۲ مورد قضیه فرار از منزل ثبت شده که ۸۱ مورد آن زنان خود به دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر مراجعه کرده اند.

آمار قضایای فرار زنان از منزل در ولایت‌های کابل، پروان، کاپیسا، بلخ، بغلان، غزنی، دایکندی، بامیان، میدان‌ وردک، ننگرهار، پکتیکا، لوگر، هلمند، ارزگان و هرات ثبت این گزارش شده است.

بر اساس یافته های این نهاد، عوامل فرار زنان از منزل؛ خشونت های خانوادگی (عامل عمده)، عدم رعایت حقوق بشری، خشونت های روانی، فریب دادن و خشونت های اقتصادی اند.

همچنان ممانعت از انتخاب همسر، ازدواج و نامزدی های اجباری، ازدواج های زیر سن، توهین و تحقیر از جانب اعضای خانواده، فریب دادن قربانیان توسط افراد مختلف، عرف و عنعنات ناپسند مانند؛ بد دادن، ازدواج‌های بدل، گهواره وغیره از عوامل مشخص تر فرار زنان و دختران از منزل گفته میشود.

در همین حال گزارش کمیسیون حقوق بشر نشان میدهند که فرار از منزل به قصد ازدواج، مطالبه تفریق (طلاق)، نجات از ازداج های اجباری و رهایی از خشونت های خانوادگی از اهداف فرار زنان از منزل خوانده شده است.

از سویی هم بررسی های این نهاد نشان میدهد که دختران و زنان که عموما برای رهایی از خشونت ها و نابسامانی های موجود، خانواده های خویش را ترک کرده اند؛ نه تنها از خشونت ها رهایی نیافته، بلکه مصونیت و امنیت فیزیکی و روانی شان نیز با خطر مواجه شده است.

در ادامه این گزارش آمده است که پیامدهای فرار از منزل عموما منجر به قضیه های تجاوز جنسی، تعقیب عدلی، ادغام مجدد به خانواده های شان، تهدید های جانی و روانی و از همه مهم تر منجر به بی سرنوشتی این دختران و زنان شده است.

این در حالی است که شماری زیادی از زنان و دختران که خانواده های شان را ترک میکنند، معمولا در مراکز حمایوی زنان یا خانه های امن که از سوی وزارت امور زنان مدیریت میشود، نگهداری میشوند.