آگاهان: با خروج شتابزده نیروهای امریکایی از افغانستان وضعیت کشور بدتر خواهد شد

خروج زود هنگام نیروهای امریکایی از افغانستان عواقب ناگوار روی وضعیت کشور به جا خواهد گذاشت.

شماری از نهادهای مدنی و نظامیان پیشین با ابراز این مطلب میگویند که تاکنون هیچ تضمینی وجود ندارد که گروه طالبان یک جانبه عمل نکند و با سرنوشت مردم بار دیگر بازی صورت نگیرد.

شماری از آگاهان نظامی میگویند که اگر این مذاکرات به نتیجه نرسد، پیامدهای ناگوار روی بدتر شدن وضعیت در کشور به دنبال خواهد داشت. 

محمد رادمنش آگاه امور نظامی میگوید: “اگر نیروهای خارجی بدون این که نیروهای دولتی را تجهیز کامل کنند افغانستان را ترک کنند، ‍‍‍پیامد آن برای افغانستان زیان بار خواهد بود.”

هم زمان با یکجا شدن گروه طالبان نگرانی های جدی وجود دارد که قوانین کشور آیا از سوی این گروه عملی خواهد شد و همچنان چه تضمینی وجود دارد که کشور به دهه های گذشته بر نگردد، چیزی که نهادهای جامعه مدنی بر آن تاکید می‌ورزند.

نعیم نظری رییس شبکه جامعه مدنی و حقوق بشر میگوید: “ما اساسا طالبان را نسبت به  موضوع صلح افغانستان بسیار صادق حس نمی کنیم؛ طالبان هنوز حاضر نشده اند که دست از عملیات های ترویستی بردارند و این گروه هنوز حاضر نشده اند که گذشته تحرکات خود را به یک نوع نقد بکنند.”

از سویی هم احتمال می‌رود که در مذاکرات قطر روی زمان بندی خروج نظامیان خارجی هم توافق شود، هر چند که نگرانی از خروج شتاب زده این نظامیان از افغانستان وجود دارد اما وزارت داخله میگوید نیروهای دولتی توانایی دفاع و تامین امنیت را دارند.

نصرت رحیمی سرپرست دفتر سخنگوی وزارت داخله ابراز میکند: ” از سال ۲۰۱۴ بدینسو نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان مسوولیت تمام مسایل امنیتی را به عهده دارند، نیروهای امنیتی و دفاع توانایی مبارزه در برابر هر گروه و ظرفیت دفاع از وطن را دارند.”

هر چند مردم از پیشرفت ها در کار گفتگوهای صلح خوشبین هستند، اما میگویند که این گفتگوها منجر به پایان جنگ در کشور شود.

عزت الله یکی از باشندگان کابل از امریکا میخواهد که این این کشور پیش از بیرون از کشور مطمین شود که افغانستان بار دیگر جنگ های داخلی رخ نمیدهد.

هم زمان با ادامه گفتگوهای صلح در دوحه، طالبان در فصل سرما عملیات های شان را شدت داده اند، حمله بر قول اردوی 215 میوند در پایگاه نظامی شوراب در هلمند، حمله بر شماری از ولسوالی های سرپل، کندز، بدخشان و تخار از مواردی اند که این گروه جنگ را شدت داده اند.