عدم خوش بینی در مورد «آزادی بیان و حقوق زنان» پس از صلح با طالبان

خوش بینی در مورد آزادی بیان و حقوق زنان پس از صلح با طالبان اندک است.

هیات گفتگو کننده صلح با طالبان می گوید که این گروه فعالیت های رسانه ای و کار آموزش زنان را با محدودیت حفظ می‌کنند.

این هیات یاد آور می‌شوند که طالبان بر فعالیت های زنان و همچنان رسانه ها در چارچوپ ارزشهای اسلامی که خود شان تعریف می کنند تاکید دارند.

صدیق الله توحیدی عضو شرکت کننده در نشست میان افغانی دوحه میگوید: “آنها تاکید شان بر این بود که ما این ارزش ها را به رسمیت می شناسیم و با ارزش های دین مبارک اسلام و این که این آموزه ها و ارزش ها از نظر آنان چگونه است یک بحث کلان می طلبد که از این طرف هم علمای دین باید وجود داشته باشد که به یک راهکار مناسب برسیم.”

رسانه ها در ۱۷ سال گذشته از سوی طرف های درگیر جنگ آسیب دیده اند؛ دانش کروخیل مسوول خبرگزاری پژواک میگوید که طالبان تعریف خاص خود را از آزادی بیان دارند، “مردم افغانستان در این هیجده سال فرصتی را که داشتند اینها بسیار به جرات می توانستند که همان خواست های خود را ابراز بکنند این جا یک تغیر بسیار کلان آمده است.”

گفته می شود که دیدگاه طالبان هنوز نسبتا افراطی است. این گروه وعده داده است که زنان می‌توانند کار کنند، درس بخوانند و حتی می توانند نخست وزیر باشند اما همه در چهارچوپ قوانین اسلامی که خود طالبان می‌گویند.

فوزیه کوفی عضو شرکت کننده در نشست میان افغان ها دوحه میگوید: “مساله زنان باید جزی توافقات اصلی پروسه صلح شود.  اگر پس از این توافق می‌شود مواردی چون خروج نیروه‌های خارجی، نوع نظام، حقوق زنان همانند سایر حقوق شهروندی جز توافقات اصلی باید باشد.”

این گفته های طالبان تنها در دیالوگ میان هیات از افغان‌ها رد و بدل شده است. تا هنوز نه این گروه و نه هم حکومت برای صلح پیش شرط گذاشته است؛ پیش شرط های که ممکن شماری از دست آورد های چند سال اخیر در آن قربانی شود.