مرد ها از بردن نام های زنان و دختران شان در جامعه خود داری می کنند

در افغانستان بیشتر زنان با نام و شناخت خودشان یاد نمی شوند، این زنان در بیشتر موارد با نام همسر, پسر و یا برادر شان یاد می شوند.

بسیاری از مردان افغان ازیادکردن نام زنان خانواده شان خودداری می کنند و آن را ننگ می دانند.

دراین حال برخی از روانشناسان می گویند نام نبردن زنان در خانواده و یا اجتماع توهین به شخصیت و هویت شان است و این تاثیر سوء بالای زندگی اجتماعی آنان دارد.

هویت یعنی شناخت ، شناخت باورها، اندیشه ها و عقیده ها اعم از پسر و دختر.

در افغانستان میان هویت زن و مرد تفاوت بسیار زیاد و جود دارد، در اینجااکثراز یاد کردن نام دختر و یا زن شرم پنداشته می شود با آنکه نام های زنان بزرگ اسلام به بسیار افتخار در اجتماعات گرفته می شود اما در افغانستان صدا زدن نام زن در خانوداده و یا هم در کارت های عروسی و دعوت ننگ پنداشته می شود.

” برای اشتراک در مراسم عروسی از این کارت ها زیاد دریافت می کنیم در اکثر این کارت ها از نوشتن نام دختر خود داری می شود.”

ایمل کارت فروش میگوید ” فرمایش های زیاد برای ما می اید اما از نام عروس را نمی گیرند.”

ثریا آموزگار میگوید ” در خانه شوهرم به نام پسر کلانم یاد می کند من از تمام شوهر ها می خواهم که نام خانم های شان را بگیرند وقتی که نام دارند چرا به نام کسی دیگری یاد می شوند.”

شرف الدین عظیمی استاد روانشناسی می گوید خود داری کردن از صدا زدن نام زنان در اجتماعات و مراسم عروسی و مذهبی, ریشه در فرهنک نا پسند جامعه و باورهای سنتی در کشور دارد و این تاثیر منفی روی استعداد ها, خلاقیت ها و اعتماد به نفس زنان می گذارد.

شرف الدین عظیمی استاد دانشگاه گفت ” نام نگرفتن زنان در محضر عام, در کارت های عروسی و حتی در مراسم مذهبی ننگ بی جاست و ریشه در زن ستیزی و بیشتر فرهنگ های منفی, ناروا و بی مفهوم جامعه دارد.

اینجا هم گورستان جای که زنان زیاد دفن هستند، در این جا حتا در سنگ قبر این زنان نام شان نوشته نیست اگر نوشته هم باشد یا به نام شوهر شان یا به نام پسر شان و یاهم به نام برادر شان.

در نهایت زنان دراینجا تا آخر عمر به نام کسی دیگری یاد نی شوند نه به نام خود شان.

گزارشگر: لیدا نیازی