پایتختی که چهره شهر نظامی دارد

بستن جاده ها، گذاشتن موانع بلند و حضور پررنگ نظامیان در هر جاده چهرۀ پایتخت را نظامی ساخته است اما وزارت داخله میگوید، که هیچ فرد و ادارۀ دولتی اجازۀ گذاشتن موانع کانکریتی و بستن جاده ها را ندارد.

تمامی اداره های دولتی، مقام های حکومتی، برخی اعضای شورای ملی و نهاد های خارجی و خصوصی ساختمان های شان را با گذاشتن موانع کانکریتی بلند از نظر پنهان ساخته اند و حتی در برخی جاها جاده های عمومی و پیاده رو ها را بسته اند.

نجیب دانش، معاون سخنگوی وزارت داخله گفته است: “هیچ فرد و هیچ اداره اجازۀ گذاشتن دیوارهای موانع را در شهر ندارد و آنچه که دیده میشود، همه خودسرانه گذاشته شده است.”

وزارت داخله در حالی گذاشتن موانع کانکریتی بلند را مقابل ساختمان های دولتی و غیر دولتی خودسرانه میداند که فروش این دیوارها در کابل آزاد گذاشته شده و اتفاقاً بازار گرم هم دارد.

یکتن از فروشندگان دیوارهای موانع گفته است: “دولت با ما کار ندارد، از همه مالیه میگیرند اما کار ما آزاد است.

یک دیوار کانکریتی ۵۰۰ دالر و یک اتاق کوچک زرهی برای محافظان حدود ۱۵۰۰ دالر هزینه دارد، آنچه که بکارگیری آن مقابل هر اداره دولتی نشان میدهد، که صدها هزار دالر پول دولت تنها برای گذاشتن موانع ها هزینه شده است.

هادی قریشی، یکتن از نظامیان پیشین گفته است: “به جای اینکه دیوار ها را بگذارند یا هم حضور نظامیان را در شهر بیشتر سازند، باید از طریق اطلاعات استخباراتی مانع تهدیدات شوند تا برای مردم جنجال نسازند.”

بستن بخش های از جاده ها که ظاهرا برای مصوونیت اداره ها میباشد، برای مردم بیشتر دردسر ساز و غیر قابل قبول بوده است، اما هر چند که وزارت داخله افغانستان میگوید قصد برداشتن تمامی موانع کانکریتی بلند را که به هر هدف باشد دارد، اما ظاهرا نه تنها که از این دیوار ها کاسته نشده بلکه بر بهره گیری از آن افزوده هم شده است.

گزارشگر: باعث حیات