رویداد های اخیر
گزارش: گروه طالبان عمدأ خبرنگاران را هدف قرار میدهد
دیدهبان حقوق بشر اعلام کرده است که گروه طالبان خبرنگاران و کارمندان رسانهها از جمله زنان را عمدأ هدف قرار میدهد.
در گزارش تازه دیدهبان حقوق بشر که امروز (پنجشنبه ۱۲حمل) منتشر شد، آمده که حمله بر خبرنگاران در سراسر افغانستان بعد از آغاز گفتگوهای “بینالافغانی” صلح در دوحه سیر صعودی داشته که باعث افزایش نگرانی حفظ آزادی بیان و آزادی رسانهها در روند استقرار صلح شده است.
دیدهبان حقوق بشر مدعی شده که یافتههای این نهاد نشان میدهد که “فرماندهان و جنگجویان طالبان انواع تهدید، ارعاب و خشونت را در مناطق تحت نفوذ خود و همچنین در کابل علیه جامعه مطبوعاتی افغانستان به کار بردهاند.”
به گفته این نهاد کسانی که این تهدیدها را انجام میدهند، اطلاعات کافی از محل کار، خانواده و رفت و آمدهای خبرنگاران دارند و با استفاده از این اطلاعات آنان را مجبور به خودسانسوری، ترک کار میکنند و در مواردی عواقب خشونتباری برای خبرنگاران در پیداشته است.
دیدهبان حقوق بشر افزوده که: “فرماندهان و جنگجویان طالبان در سطح ولسوالیها خبرنگاران را به صورت شفاهی و کتبی حتی در مناطق خارج از کنترلشان تهدید میکنند.” خبرنگاران به این نهاد گفتهاند که افزایش تهدیدها به معنی این است که هیج کارمند رسانهای احساس امنیت نکنند.
پاتریشیا گاسمن، مسوول بخش آسیای این نهاد گفته که: “موج تهدیدها و کشتارها پیام ناخوشایندی به رسانههای افغانستان، در این لحظهای پرمخاطره ارسال کرده است، در زمانیکه همه طرفها برای حمایت از آزادی بیان در افغانستان آینده مذاکره میکنند.”
او افزوده که با خاموش کردن منتقدان از طریق تهدید و خشونت، “طالبان امیدوارند که حمایت از جامعه مدنی را در افغانستان تضعیف کنند.”
این نهاد افزوده که این گزارش براساس مصاحبه با ۴۶ کارمند رسانه افغانستان، در فاصله ماه نوامبر سال ۲۰۲۰ الی مارچ ۲۰۲۱ تهیه شده است. اطلاعات از شرایط کاری آنان و به شمول تهدیدهای که به آنان صدمه وارد کرده، جمعآوری شده است.
به گفته دیدبان حقوق بشر از میان ۴۶ نفر ۴۲ نفر از خبرنگاران مصاحبه شده از ولایت بادغیس، غزنی، غور، هلمند، کابل، قندهار، خوست، وردک و زابل بوده و چهار نفر آنان به دلیل تهدیدهای امنیتی افغانستان را ترک کردهاند.
این نهاد مدعی شده که مستنداتش نشان میدهد که افراد گروه طالبان “خبرنگاران را برای چندین ساعت و یا شبانه روز بازداشت کردهاند. در بعضی موارد این خبرنگار و یا همکاراش قادر به تماس با افراد ارشد گروه طالبان شده و از این طریق خبرنگار آزاد شده است.”
این نهاد گفته که این وضعیت نشان دهنده این است که: “افراد محلی طالبان قادر هستند که خبرنگاران را بدون گرفتن توافق فرماندهان ارشد نظامی و یا سیاسی خودش، هدف قرار دهند.”
در این گزارش آمده که با توجه به اینکه رهبران طالبان در شهر دوحه قطر، تهدید خبرنگاران را توسط افراد این گروه انکار کردهاند، ولی آنان گفته که فقط خبرنگارانی بدرد آنها میخورد که ارزشهای اسلام را احترام بگذارند.
این گزارش افزوده که:”فرماندهان طالبان در سراسر افغانستان خبرنگاران را بخاطر گزارشهایش تهدید کردهاند. این فرماندهان برای جزا دادن و حتی کشتن خبرنگاران استقلال قابل توجهی دارند.”
علاوه بر دیده بان حقوق بشز از سازمان ملل و دولتهای پشتیبانی کننده مذاکرات بین الافغانی خواست تا به طور علنی به رهبری طالبان فشار بیاورند تا این توصیهها را تصویب کند و از سازمانهای رسانهای مستقل و روزنامه نگاران در افغانستان، به ویژه کسانی که تهدید میشوند ، پشتیبانی و محافظ کنند.
گاسمن افزوده است که:” برای مقامات طالبان در دوحه کافی نیست که با اعلامیههای مسوولیت نه هدف قرار دادن روزنامه نگاران اکتفا شود، درحالی که جنگجویان شان همچنان به آزار، اذیت و حمله به خبرنگاران برای انجام کارهای شان ادامه میدهند.”
وی می گوید که :”کشورهایی که از روند صلح حمایت میکنند باید برای حمایت از خبرنگاران، از جمله زنان، و حمایت از آزادی بیان در افغانستان از همه طرف تعهدات قاطع بگیرند.”
این درحالی است که گروه طالبان همواره دست داشتن افرادش را در قتل خبرنگاران و فعالان جامعه مدنی رد کردهاند.