Connect with us

رویداد های اخیر

بیانیه خدا حافظی دیبرالاینز نماینده خاص سرمنشی سازمان ملل متحد به مردم افغانستان

منتشر شده

در

کابل، ۱۶ جون ۲۰۲۲ – زمانی که من این وظیفه را به عهده گرفتم، دنیا جای بسیار متفاوتی بود، با تجربه نمودن یک بیماری همه‌گیر که هر قرن یک بار اتفاق می‌افتاد، روش کار ما و اولویت‌های جهانی را تغییر داد. وظیفه من در ماه اپریل آغاز گردید ولی تا اخیر ماه می ۲۰۲۰ نمی‌توانستم به افغانستان سفر نمایم. افغانستان در آن زمان درگیر اجرای توافقنامه دوحه ماه فبروری ۲۰۲۰ و سپس تصمیم دولت بایدن در اپریل ۲۰۲۱ مبنی بر خروج تمام نیروهای خارجی تا ختم ماه اگست همان سال بر اساس همان توافق نامه بود.

قبلاً تحلیل های زیادی در مورد تأثیر توافق دوحه بر فروپاشی جمهوری اسلامی افغانستان صورت گرفته است. بدون شک زمانی که تاریخ نویسان شروع به جمع آوری شواهد می کنند، موارد بسیار بیشتری وجود خواهد داشت. بودن نماینده خاص سرمنشي سازمان ملل متحد برای افغانستان در ماه‌های اخیر جمهوریت یک تجربه‌ ای غیر منتظره بود.

استراتیژی ما در آن زمان این بود که هر کاری که ممکن است انجام دهیم تا روند صلح در دوحه به نتیجه برسد. این بیش از هر چیز به معنای حمایت از دولت افغانستان برای حفظ فضا برای مذاکره بود. ما در ماه نوامبر در ژنو برای اطمینان از تداوم کمک های مالی برای افغانستان ملاقات کردیم، که تمویل کنندگان متعهد به پرداخت حدود ۱۳ میلیارد دالر امریکایی در یک دوره چهار ساله گردیدند. ما زمان زیادی را صرف تقویت مجدد مذاکرات بین الافغانی، ایجاد اعتماد و اجماع منطقه ای کردیم. موفقیت این تلاش ها میتوانست توافق بین جمهوریت و طالبان (امارت اسلامی افغانستان) بر سر تشکیل یک دولت موقت باشد که طالبان نیز شامل آن میبود، اما از شمولیت گسترده ‌تر جمهوریت و همچنین دستاوردهای حقوق بشری، مدنی، سیاسی و زنان محافظت مینمود. ثابت گردید که این غیرممکن است و جمهوریت حتی قبل از خروج آخرین نیروهای بین المللی سقوط کرد.

از آنجایی که سقوط بیش از پیش اجتناب ناپذیر شد و اکثر سفارتخانه ها شروع به تخلیه کارکنان خود کردند، یوناما و خانواده سازمان ملل تصمیم گرفتند که بمانند و خدمات خود را ارایه نمایند. وقتی فهمیدیم رئیس جمهور غنی فرار کرده و طالبان در حال ورود به کابل هستند، همانند میلیون ها افغان نگران بودیم. ما قبلاً در دفاتر خود در قندهار، مزار شریف، جلال آباد و فیض آباد کارمندانی از ساحه تحت کنترل طالبان داشتیم. ما از اینکه هیچ تلفات جانی در میان کارمندان سازمان ملل رخ نداده بود، بسیار راحت بودیم و در واقع طالبان به تعهد خود به عنوان حاکمان جدید برای تضمین امنیت آنها احترام گذاشتند.

اما تسلط طالبان مجموعه جدیدی از مسائل را ایجاد کرد. از همه مهمتر زمستان پیشرو و آسیب‌ پذیری جدی میلیون‌ها افغان بود که تا حدی به دلیل خشکسالی چندین ساله به مقدار قابل توجهی عدم دسترسی به مواد غذایی را تجربه می ‌کردند. کاهش خشونت به ما امکان دسترسی به بسیاری از نقاط کشور را داد که تا آن زمان قادر به بازدید از آنها نبودیم. کنفرانسی که توسط سرمنشي سازمان ملل متحد در ماه سپتامبر در ژنو برگزار شد، بیش از یک میلیارد دالر برای پوشش جریان های بشردوستانه در زمستان جمع آوری کرد. اما همتای ما دولتی بود که توسط جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشد و بسیاری از مقامات ارشد آن تحت تحریم های سازمان ملل و تحریم های سایر کشورها بودند. این تحریم‌ها و لغو حمایت‌های مالی بین‌المللی مستلزم کار فوری برای رسیدگی به بحران نقدینگی در سکتور بانکی بود که با واردات پول نقد برای عملیات‌های بشردوستانه توانستیم این کار را انجام دهیم. در نتیجه این امر، نزدیک به ۲۰ میلیون نفر نوعی از کمک دریافت کردند و اقتصاد، در حالی که بسیار ضعیف بود، به طور کامل سقوط نکرد.

از نظر سیاسی، یوناما به این نتیجه رسید که علیرغم سیاست های افراطی طالبان که حقوق زنان، آزادی رسانه ها و نمایندگی سیاسی فراگیر را محدود می کند، تنها راه رو به جلو از طریق مشارکت سیاسی است. توصیه های سرمنشی سازمان ملل به شورای امنیت در مورد مأموریت تجدید شده یوناما منعکس کننده این تصمیم بود. ما خوشحال بودیم که شورای امنیت موافقت کرد. مأموریت جدید ما به یوناما اجازه می دهد تا در افغانستان بماند و به این تعامل ادامه دهد.

همانطوریکه در مورد بیش از دو سال رهبری خود در یوناما در افغانستان فکر می کنم، متقاعد شده ام که حضور یوناما حداقل به سه دلیل ضروری است. اول اینکه ما یک میراث تاریخی داریم. سازمان ملل متحد از اواخر دهه ۱۹۸۰ در افغانستان حضور سیاسی، حقوق بشری، بشردوستانه و توسعه ای داشته است. ما موفقیت‌ها و شکست‌هایی داشته‌ ایم و در نتیجه آن‌ها مسئولیت اخلاقی داریم که بمانیم. دوم، ما باید نیازهای آسیب پذیرترین افغان ها را از طریق کمک های بشردوستانه و حمایت از نیازهای اولیه انسانی آنها برطرف کنیم. سوم، افغانستان برای جامعه جهانی بسیار مهم است که نباید فراموش شود.

یوناما به عنوان یک ناظر و گزارشگر معتبر در مورد رویدادها در ساحه و یک پیوند قابل اعتماد بین مردم افغانستان، مقامات حاکم و جامعه بین المللی باقی خواهد ماند. به این ترتیب، همچنان به عنوان نمادی به کار خویش ادامه خواهد داد تا مردم افغانستان دوباره توسط جهان رها نگردند.

وقتی این وظیفه را پذیرفتم نمی توانستم افغانستانی را تصور کنم که اکنون آنرا ترک میکنم. قلب من به ویژه برای میلیون‌ها دختر افغانی می ‌شکند که از حق تحصیل محروم شده ‌اند، و بسیاری از زنان افغان با استعداد، به جای استفاده از استعدادها آنها برای بازسازی جامعه ‌ای که اکنون درگیری بسیار کمتری را تجربه میکند، برای ایشان گفته میشوند که در خانه بمانند که از برخی جهات از قبل هم ترسناک تر است. طعنه آمیز است اکنون در حالی که فضا برای کمک به بازسازی کشور وجود دارد، نیمی از جمعیت محدود شده اند و از سهمگیری آنها در بازسازی جلوگیری می شود.

باعث افتخار بود که بعنوان یک زن به حیث نماینده خاص سرمنشی سازمان ملل برای افغانستان در مارچ ۲۰۲۰ انتخاب گردیدم. منحیث یک زن بسیار دردناک تر است که خواهران افغان خود را در شرایطی که هستند رها میکنم. با این حال، من متقاعد شده‌ام که بهترین امید در یک استراتیژی تعامل است که به مقامات حاکم نشان میدهد که سیستمی که زنان، اقلیت‌ها و افراد با استعداد را مستثنی میسازد، دوام نخواهد آورد، و در عین حال امکان ایجاد یک سیستم وجود دارد که هم همه شمول و هم اسلامی باشد.

گفته معروفیست که وقتی مسافری به افغانستان سفر می کند، روح آن شخص به این کشور بسته میشود. آنها باید دوباره به این کشور برگردند تا روح خود را دریابند. من در ذهن خود با همین گفته معروف این کشور را ترک میکنم.

رویداد های اخیر

صدراعظم قطر: گفت‌وگو با بازیگران غیر دولتی کلید صلح پایدار منطقه‌ای است

شیخ محمد توضیح داد که روابط قطر با حماس بیش از یک دهه پیش و به درخواست ایالات متحده آغاز شد تا کانال مطمئنی برای ارتباط با گروه فلسطینی ایجاد شود. او همچنین اشاره کرد که دفتر سیاسی امارت اسلامی در دوحه که در سال ۲۰۱۳ تأسیس شد، به درخواست واشنگتن و برای تسهیل مذاکرات بین‌الافغانی و خروج نیروهای امریکایی ایجاد شده بود.

Published

on

در جریان بیست و سومین نشست دوحه فورم، شیخ محمد بن عبدالرحمن بن جاسم آل ثانی، صدراعظم و وزیر امور خارجه قطر، بر اهمیت گفت‌وگو و تعامل سیاسی همه طرف‌های درگیر، از جمله بازیگران غیر دولتی برای دستیابی به صلح پایدار در منطقه تاکید کرد.

شیخ محمد در جلسه‌ای که توسط خبرنگار امریکایی توکر کارلسون مدیریت می‌شد، گفت:«هیچ بحرانی، چه در افغانستان، چه در فلسطین و یا مناطق دیگر، نمی‌تواند با کنار گذاشتن بازیگران کلیدی حل شود. شما نمی‌توانید راه‌حل پیدا کنید اگر با بازیگران غیر دولتی صحبت نکنید.»

وی افزود که تجربه قطر در میانجی‌گری از فرآیند صلح افغانستان تا آتش‌بس‌های متعدد در غزه نشان می‌دهد که داشتن یک سکوی بی‌طرف برای تعامل با بازیگران تاثیرگذار در میدان واقعی ضروری است.

شیخ محمد توضیح داد که روابط قطر با حماس بیش از یک دهه پیش و به درخواست ایالات متحده آغاز شد تا کانال مطمئنی برای ارتباط با گروه فلسطینی ایجاد شود. او همچنین اشاره کرد که دفتر سیاسی امارت اسلامی در دوحه که در سال ۲۰۱۳ تأسیس شد، به درخواست واشنگتن و برای تسهیل مذاکرات بین‌الافغانی و خروج نیروهای امریکایی ایجاد شده بود.

صداراعظم قطر همچنین به اتهامات مبنی بر سوء استفاده از کمک‌های انسانی قطر در غزه پاسخ داد و گفت: «تمام کمک‌ها و منابع مالی ما به مردم غزه رسید و روند آن کاملاً شفاف بود که ایالات متحده از آن آگاه است.»

وی تاکید کرد که تلاش‌های میانجی‌گری قطر نتایج ملموسی داشته است، از جمله آتش‌بس‌های متعدد، توقف‌های بشردوستانه، آزادی گروگان‌ها و ترتیبات تخلیه.

شیخ محمد به حمله اسرائیل به خاک قطر در سپتمبر اشاره کرد و آن را نقض آشکار دیپلماتیک و اصول میانجی‌گری خواند: «میانجی که توسط یکی از طرف‌ها بمباران شود – این بی‌سابقه است و اقدامی غیر اخلاقی محسوب می‌شود.»

او همچنین به بازسازی غزه پس از دو سال جنگ اسرائیل و تاکید کرد که مسئولیت این بازسازی بر عهده عامل تخریب است، نه قطر.

وی دراین باره گفت: «ما هر کاری برای کاهش رنج مردم انجام می‌دهیم، اما نمی‌توانیم چک بازسازی را برای آنچه دیگران ویران کردند، صادر کنیم.»

شیخ محمد، سیاست‌های دوگانه جامعه جهانی در بازسازی را نیز نقد کرده و گفت: «اگر از روسیه خواسته می‌شود اوکراین را بازسازی کند، چرا بسیاری از کشورها در قبال بازسازی غزه از اسرائیل پاسخگو نیستند؟»

وی همچنین تاکید کرد که قطر به هیچ وجه با اخراج اجباری فلسطینی‌ها از غزه موافق نیست و افزود: «آن‌ها حق انتخاب دارند و نمی‌خواهند کشورشان را ترک کنند. هیچ کسی حق ندارد آن‌ها را جابه‌جا یا مجبور به رفتن کند.»

بیست و سومین دوحه فورم با حضور بیش از ۵ هزار شرکت‌کننده از ۱۶۲ کشور، از جمله رؤسای جمهور، صدراعظم‌ها، وزرای خارجه و کارشناسان جهانی، به بررسی حل بحران‌ها، بحران‌های انسانی، حکومت‌داری جهانی و ناپایداری اقتصادی پرداخت.

Continue Reading

رویداد های اخیر

دوحه فورم: گفت‌وگو میان افغانستان و پاکستان کلید همگرایی منطقه‌ای است

قانت در حاشیه این نشست گفت:« ما می‌توانیم همه مشکلات را از طریق گفت‌وگو حل کنیم، اما نباید به نقطه‌ای برسیم که برگشت‌پذیر نباشد، زیرا منافع زیادی در همگرایی منطقه‌ای نهفته است.»

Published

on

در جریان نشست‌های دوحه فورم، عبدالحی قانت، رئیس مرکز مطالعات استراتیژیک وزارت امور خارجه افغانستان، بر اهمیت گفت‌وگو میان افغانستان و پاکستان برای حفظ همگرایی و اتصال منطقه‌ای تاکید کرد.

قانت در حاشیه این نشست گفت:« ما می‌توانیم همه مشکلات را از طریق گفت‌وگو حل کنیم، اما نباید به نقطه‌ای برسیم که برگشت‌پذیر نباشد، زیرا منافع زیادی در همگرایی منطقه‌ای نهفته است.»

او افزود که منافع افغانستان در داشتن روابط مثبت با پاکستان بیش از سایر موضوعات اهمیت دارد، اما وی به چالش‌های اخیر اشاره کرد: «این موضوع بسیار مهم است، اما اخیراً مسیرهای تجاری به عنوان ابزار سیاسی استفاده شده و جغرافیا نیز به ابزاری برای فشار تبدیل شده است. این امر در واقع مفهوم همگرایی منطقه‌ای را تهدید می‌کند.»

قانت بر ضرورت نگاه بلندمدت تاکید کرده و گفت: «بسیار ضروری است که پاکستان و افغانستان برای حل این مشکلات کنار یکدیگر بنشینند. اگر این بحران‌ها ادامه یابند، اعتماد منطقه به اتصال منطقه‌ای از بین خواهد رفت.»

وی با وجود تنش‌های اخیر، خوش‌بینی خود را حفظ کرد: «به نظر من این بحران کوتاه‌مدت است. روابط پاکستان و افغانستان امیدوارانه به مسیر مثبت بازخواهد گشت و می‌توانیم تمام پروژه‌های آغازشده در افغانستان را به پیش ببریم و از قلمرو افغانستان نه به عنوان تهدید، بلکه به عنوان مرکز اتصال جنوب و آسیای میانه استفاده کنیم.»

در همین حال دراین نشست، دکتر الدور آریپوف، رییس موسسه مطالعات استراتژیک و بین منطقه‌ای ازبکستان، نیز گفت: «ما در ازبکستان بر این باوریم که رویکردهای متفاوتی نیاز است. موضع ما روشن است: همکاری اقتصادی بهترین و مؤثرترین ابزار برای حمایت از توسعه افغانستان است.

این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که رهبران منطقه به بررسی همکاری‌های اقتصادی و پروژه‌های مشترک برای تقویت اتصال و توسعه در جنوب و آسیای میانه ادامه می‌دهند.

Continue Reading

رویداد های اخیر

احمد الشرع: اکثریت کشته‌شدگان جنگ افغانستان و عراق بی‌گناه بودند، نه تروریست

Published

on

احمد الشرع، رئیس‌جمهور سوریه، از جنگ امریکا در افغانستان و عراق انتقاد کرده و گفته است که اکثریت قربانیان این جنگ‌ها افراد بی‌گناه بودند، نه تروریست.

الشرع روز شنبه در نشست دوحه به سی‌ان‌ان گفت: «ما دیدیم در هر جنگی در منطقه—چه در عراق و چه در افغانستان—بیشتر کشته‌شدگان غیرنظامی بوده‌اند، اما بسیاری از آنان به عنوان تروریست معرفی شده‌اند. قاتلان کسانی هستند که دیگران را تروریست می‌نامند.»

او همچنین در بخش دیگری از سخنانش به وضعیت سوریه اشاره کرد و مدعی شد که رژیم اسد طی ۱۴ سال بیش از یک میلیون نفر را کشته و حدود ۲۵۰ هزار نفر همچنان مفقودالاثر هستند. الشرع افزود که پیامدهای این بحران باعث آوارگی بیش از ۱۴ میلیون شهروند سوریه شده است.

به گفته او، تجربه‌ دشوار جنگ‌های منطقه طی ۲۵ سال گذشته باعث شده که «مردم امروز بهتر بفهمند معنای واقعی واژه تروریست چیست و چه کسی شایسته این برچسب است.»

این در حالیست که نیروهای کشورهای غربی برای ۲۰ سال در افغانستان تحت شعار مبارزه با تروریزم جنگیدند که در آن ده‌ها هزار غیرنظامی کشته شدند.

از سویی هم، با گذشت چهار سال از حاکمیت دوباره امارت اسلامی، جامعه جهانی همچنان نسبت به تهدید های تروریستی از خاک افغانستان ابراز نگرانی می‌کنند؛ در حالی که امارت اسلامی می‌گوید از خاک افغانستان بر ضد هیچ کشوری استفاده نخواهد شد.

Continue Reading
Advertisement

Trending

Copyright © 2025 Ariana News. All rights reserved!