رویداد های اخیر
ایستهای بازرسی طالبان در بزرگراه های کشور
طالبان در بخشهایی از بزرگراههای کشور حضور دارند و پیوسته ایستهای بازرسی ایجاد میکنند .
برخی رانندهها و مسافران میگویند، در هر چند صد متری بزرگراه کابل-غزنی و کندهار طالبان ایست بازرسی دارند و با توقف موترها، سراغ نظامیان را میگیرند.
از سوی دیگر، برخی شهروندان میگویند، بارها گواه بوده اند که طالبان در بزرگراه کابل-شمال، در ایستهای بازرسی به پرس و پال از مسافران پراخته اند.
عبدالوکیل، یک راننده در بزرگراه کابل-غزنی میگوید: “هر روز تهدید است، سواری (مسافر) که بالا میکنم پرسان میکنم که نظامی باشد برایش میگویم که نرو، چراکه طالبان پایینش (پیاده اش) میکنند.”
بزرگراه کابل به سوی غرب کشور، بخشهای زیاد ناامن دارد؛ به ویژه جاده میدان وردگ به سوی غزنی و جاده غزنی تا زابل و کندهار؛ به گفته شهروندان، در هر چندصد متر این بزرگراه ایست طالبان وجود دارد و از مردم بازرسی میکنند.
جاوید، باشنده کندهار میگوید: “در راه میریم از میدان شهر که تیر شویم دیگر تمام راه چک پاینت (ایستبازرسی) است، در هر صد متر.”
در همین حال، گفته میشود که تحرکهای طالبان در بزرگراه کابل – شمال هم افزایش یافته است؛ تحرک از ولسوالیهای کابل گرفته تا ایست بازرسی در مسیر بخشهایی از بغلان به سوی بلخ و کندز.
محمد عثمان شیرزی، پزشک در بغلان میگوید: “من با چشم خود دیدم که افراد را پایین میکنند، موفق شدم تا فرار کنم.”
محمد رووف رستم، فعال مدنی بغلان میگوید: “بغلان به هلمند ثانی مبدل شده، هیچ شاهراهی امن نیست و تصمیمی برای مصوونیت مردم وجود ندارد.”
اما سوال اساسی اینجاست که چرا طالبان تمرکز و تحرکهای شان در بزرگراهها را افزایش دادهاند؟
ظاهر عظیمی، آگاه امور نظامی میگوید: “حضور نظامی در شاهراهها برای طالبان مهم است، از یک سو حضور خود را به مردم نشان میدهند و در سوی دیگر، درآمد از این طریق بدست میآورند.”
وزارت داخله هم میپذیرد که طالبان در بخشهای بزرگراهها تحرک دارند.
طارق آرین، سخنگوی وزارت امور داخله میگوید: “تامین امنیت شاهراه برای رهبری وزارت داخله اولویت است، گاهی گروه طالبان به شکل پراکنده در این بخشها تحرک دارند و با انفجار پل و پلچکها برای مردم مزاحمت میکنند.”
بر بنیاد توافقهایی که در روند صلح روی کاهش خشونتها وجود داشت، یک بخش متمرکز بر امنیت بزرگراهها بود، اما دیریست که بزرگراه همچون ناامنترین بخشهای از کشور باقی مانده است.
