ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی ریاست‌الوزرا، امروز پنج‌شنبه ۴ جدی سال ۱۴۰۴ خورشیدی، سنگ‌بنای شرکت تولیدی قوطی‌های آلومینیومی «پامیر» را در پارک‌های صنعتی ولایت هرات گذاشت.

بر بنیاد معلومات ارائه‌شده، این شرکت نخستین کارخانه تولید قوطی‌های آلومینیومی در افغانستان به‌شمار می‌رود که با سرمایه‌گذاری ۱۲۰ میلیون دالر امریکایی ایجاد می‌شود. این پروژه در زمینی به مساحت ۱۶ جریب در شهرک‌های صنعتی هرات ساخته خواهد شد.

به گفته مسئولان، با تکمیل این کارخانه برای حدود یک‌هزار و ۷۰۰ تن از شهروندان کشور زمینه کار فراهم می‌شود و نقش مهمی در رشد تولیدات داخلی، کاهش واردات و تقویت اقتصاد ملی خواهد داشت.

مقام‌ها می‌گویند آغاز این پروژه نشان‌دهنده افزایش سرمایه‌گذاری در بخش صنعت و تلاش‌ها برای خودکفایی اقتصادی در کشور است.

مقام‌های روسیه می‌گویند که مسکو در حال بررسی طرح احداث خطوط راه‌آهن از مسیر افغانستان است؛ پروژه‌ای که می‌تواند جایگاه افغانستان را به‌عنوان یک مسیر مهم ترانزیتی در منطقه تقویت کند.

الکسی اوورچوک، معاون صدراعظم روسیه، روز چهارشنبه در گفت‌وگو با شبکه «روسیه ۲۴» اعلام کرد که ساخت خطوط راه‌آهن در قلمرو افغانستان، شامل مسیرهای غربی و شرقی، در دستور بررسی قرار دارد. به گفته او، روسیه در آماده‌سازی اسناد فنی این پروژه نقش فعال دارد و کارشناسان روس در روند ارزیابی و گفت‌وگوهای مرتبط حضور دارند.

اوورچوک با ابراز خوش‌بینی نسبت به این طرح افزود که توسعه این مسیرها بخشی از تلاش‌های مسکو برای گسترش ارتباطات ترانزیتی با کشورهای موسوم به «جنوب جهانی» است. به گفته وی، تنوع‌بخشی به گزینه‌های ترانزیتی و لوجستیکی می‌تواند فرصت‌های تازه‌ای برای تقویت همکاری‌های اقتصادی میان روسیه و کشورهای منطقه فراهم کند.

با این حال، تاکنون جزئیات مشخصی درباره مسیرهای دقیق یا زمان‌بندی اجرای این پروژه منتشر نشده است.

روسیه پس از اعمال تحریم‌های گسترده غرب در پی جنگ اوکراین، به دنبال ایجاد مسیرهای تازه تجارتی با کشورهای آسیایی است. مقام‌های روسیه می‌گویند افغانستان می‌تواند به‌عنوان یک حلقه وصل کلیدی در این راهبرد جدید ترانزیتی و اقتصادی ایفای نقش کند.

با وجود آن‌که پاکستان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان میوه‌های مرکبات (مالته، کینو) جهان است، صادرات کینو این کشور در فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۶ تنها به حدود ۴۰۰ تا ۴۵۰ هزار تن می‌رسد که به مراتب کمتر از ظرفیت بالقوه ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار تن است. به گفته منابع صنعت، هزینه‌های بالای حمل‌ونقل، محدودیت‌های گذرگاه‌ها و فقدان حمایت مؤثر دولت باعث کاهش صادرات شده است.

رسانه‌های پاکستانی گزارش داده اند که، فصل گذشته، صادرات کینو حدود ۳۵۰ تا ۴۰۰ هزار تن بود و بازارهای اصلی شامل روسیه، اندونیزیا، امارات، افغانستان، عربستان و کشورهای آسیای مرکزی می‌شدند.

فیصل چیما، عضو سابق مجلس و مالک یک باغ بزرگ کینو، گفت: «با وجود محصول فوق‌العاده امسال، بحران ادامه دارد. مشکل گذرگاه افغانستان طی سال‌های گذشته صادرات ما را محدود کرده و اعتصاب اخیر حمل‌ونقل نیز باعث از دست رفتن برخی سفارش‌ها شد.»

به اساس گزارش رسانه‌های پاکستانی، بازار کینو طی فصل جاری با کاهش شدید قیمت مواجه شده است. در آغاز بسته‌بندی برای صادرات به دوبی، هر کیلو کینو بزرگ ۱۲۰ تا ۱۲۵ کلدار پاکستانی  و کیلوهای کوچک ۹۰ تا ۹۵ کلدار قیمت داشت، اما تا ۱۵ دسمبر، قیمت‌ها به ۷۵ کلدار برای میوه بزرگ و ۳۵ تا ۴۰ کلدار برای میوه کوچک سقوط کرده است. 

صنایع کینو گزارش داده‌اند که بسیاری از کارخانه‌ها به دلیل مشکلات گذرگاه یا کاهش فعالیت‌های خود، نیمی از ظرفیت روزانه را از دست داده‌اند و این امر باعث آسیب به درختان و کاهش بهره‌وری شده است.

ساجد تارار، رئیس سابق اتاق تجارتی شهر سرگودها پنجاب (یکی از مراکز مهم تولید مرکبات)، هشدار داد که بسته شدن گذرگاه‌ها زنجیره صادرات را فلج کرده است. او گفت: «بیش از ۱۰۰ کارخانه باز نشده‌اند و حدود ۵۰ واحد تعطیل شده‌اند. اگر بحران ادامه یابد، حدود ۸۰۰ هزار کارگر ممکن است بیکار شوند.»

انبارهای سرد سرگودها ۸۰ تا ۹۰ درصد پر است و میلیون‌ها دالر کینو در معرض فساد شدن قرار دارد. تولیدکنندگان نگران هستند که این بحران باعث ضرر ۸ تا ۱۰ میلیارد کلدار شود و بر محصولات آینده از جمله گندم و نیشکر نیز تأثیر بگذارد.