سرپرست وزارت صنعت و تجارت در دیدار با رزا اوتونبایوا، رئیس دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد (یوناما) خواستار فعالیت دوباره‌ عضویت امارت اسلامی در سازمان تجارت جهانی شده است.

عبدالسلام جواد آخندزاده، سخنگوی وزارت تجارت می گوید که نورالدین عزیزی و رزا اوتونبایوا همچنان درباره پشتیبانی از تشبثات کوچک‌تر، کوچک و متوسط، افزایش صادرات و فراهم‌آوری تسهیلات برای زنان صنعت‌کار نیز گفتگو کرده‌اند.

از سویی هم، سخنگوی امارت اسلامی گفته که تجارت و ترانزیت موضوع بشری است و نباید با موضوعات سیاسی ربط داده شود.

به گفته‌ ذبیح‌الله مجاهد، امارت اسلامی تلاش‌های خود را برای گسترش روابط اقتصادی و تجارتی افزایش داده است.

در همین حال، به باور کارشناسان اقتصادی، کسب دوباره‌ عضویت سازمان تجارت جهانی بالای گسترش تجارت افغانستان با کشورهای گوناگون آسیایی و اروپایی و شمار کشورهای قاره‌‌ای مثل امریکا اثر گذار است و در کنار آن، فُرصت‌های کاری را نیز افزایش خواهد داد.

افغانستان در دسمبر ۲۰۱۵ به‌گونه رسمی یک‌صدوشصت‌وچهارمین عضو سازمان تجارت جهانی شد، اما در حال حاضر نماینده‌ای در این سازمان ندارد. سازمان تجارت جهانی یک سازمان بین‌المللی است که قوانین جهانی تجارت را تنظیم و اختلاف‌های بین اعضا را حل‌وفصل می‌کند. هدف عمده‌ این سازمان ایجاد تسهیلات برای صادرات و واردات کالا و خدمات بین کشورهای عضو از طریق رفع موانع تعرفه‌های گمرکی می‌باشد.

وزارت امور مهاجرین و عودت‌کنندگان می‌گوید که پاکستان نزدیک به یک هزار مهاجر افغان را اخراج کرده است.

این وزارت امروز (پنج‌شنبه،۱۰ جوزا) با نشر خبرنامه‌ای نوشته است که به تعداد ۹۷۹ مهاجر افغان پس از اخراج از سوی پاکستان دوباره وارد کشور شده‌اند.

وزارت امور مهاجرین گفته است که اخراج‌شدگان به تاریخ ۹ جوزا از مرز سپین‌بولدک و خط فرضی تورخم به کشور برگشت نمودند.

براساس معلومات آمریت سرحدی تورخم در ولایت ننگرهار، ۱۱۵ خانواده که شامل ۶۴۷ تن بودند از طریق این گذرگاه وارد کشور شدند و ۶۲ خانواده شامل ۳۳۲ تن همچنان از طریق گذرگاه سپین‌بولدک وارد کشور شدند.

گروهی از دختران در کابل با ایجاد یک قهوه‌خانه و کتاب‌خانه می‌خواهند برای دختران و زنان زمینه‌ مطالعه را فراهم سازند. آنان از زنان و دختران می‌خواهند با استفاده از این مکان به مطالعه بپردازند و آگاهی خود را در بخش‌های مختلف بلند ببرند.

در وضعیتی که زنان و دختران از رفتن به مکتب و پوهنتون محروم اند. شماری از دختران با ایجاد یک قهوه‌خانه و کتاب‌خانه می‌خواهند برای دختران و زنان زمینه‌ مطالعه را فراهم سازند تا حد اقل از این طریق زنان و دخترانی که در پی کسب علم و دانش هستند کمک کرده باشند.

کسانی که این‌جا برای مطالعه می‌آیند، هستند دخترانی که برای آنان قهوه فراهم می‌کنند تا از خستگی‌های ذهنی مشتریان شان بکاهند.

باورها بر این است که با توجه به محدودیت‌های آموزشی بر زنان و دختران ایجاد این‌گونه محیط‌ها یک نیاز پنداشته می‌شود.

با این همه، خواست مهم در این‌جا این است که دروازه‌های مکتب‌ها و پوهنتون‌ها به روی دختران و زنان باز شود.